Stal nierdzewna to grupa stali o specjalnych właściwościach fizykochemicznych, odpornych na korozję ze strony: wody, czynników atmosferycznych, rozcieńczonych kwasów, roztworów alkalicznych.
Nierdzewność, kwasoodporność i żaroodporność uzyskuje się poprzez dodanie chromu i niklu, molibdenu w odpowiednich ilościach, a także w przypadku stali żaroodpornych, aluminium, krzemu i ceru. Obecnie stale odporne na korozję dzieli się na dwie grupy: stal nierdzewna i stal żaroodporna.
Stosowane w temperaturze do 500 °C. Numeracja w zakresie 1.40.. – 1.45..
Stale żaroodporne (w tym żarowytrzymałe) to stale wykazujące wysoką odporność korozyjną w tym odporność na utlenianie (powstawanie zgorzeliny) w temperaturze powyżej 500 °C. Od stali żarowytrzymałych wymaga się ponadto niezmiennych w tych warunkach własności mechanicznych. Numeracja w zakresie 1.47..-1.48..
Główne właściwości w/w stali to: odporność na korozję w różnych środowiskach, odporność na wysokie temperatury, niska rozszerzalność termiczna, sztywność, wytrzymałość, trwałość, łatwość obróbki i łączenia.
